Terug van weggeweest

Wat heb ik een geweldige drie weken gehad in Nederland. En wat is de tijd voorbij gevlogen! Ik heb genoten van een geweldige kerst met familie, heerlijk geshopt hier en dan, natuurlijk overheerlijk gegeten in alle mogelijke restaurantjes en bijna iedereen gezien die ik wilde zien. Wat heb ik het druk gehad, maar wat was het fijn. Het zijn ongeveer de drukste en meest veelzijdige 3 weken van dit jaar geweest. Natuurlijk ben ik nu weer in het mooie, en ja sorry jongens…. Heerlijk zonnige Jacksonville. Aan het begin was het eventjes wennen om weer in Amerika te zijn, maar toen deze week begonnen was, wende het weer erg snel. Het is een drukke en best wel zware week geweest. Veel rennen en liften, jetlag uitslapen en natuurlijk is school weer meteen begonnen deze week.

Op 5 januari was de dag dat Lynnie en ik weer richting de States vertrokken. Het was een dag vol verrassingen. Eerst lopen we richting Deli France en staan daar Cindy en Lia ineens om me nog even gedag te zeggen, en dan vervolgens waren Karolien en Trix ook bij Schiphol. Wat een lieverds zijn het toch allemaal. Natuurlijk waren pap, mam, Ria en Coen ook van de partij om me uit te zwaaien. Het was fijn om iedereen hier te hebben, maar dan toch ook wel heel erg lastig om weer afscheid te nemen.
Na 1000 keer naar Amerika te hebben gevlogen, was vandaag de eerste keer dat we onze eigen paspoort controle konden doen. Een heel nieuw systeem, waarbij je je paspoort moet scannen, waarna vervolgens je gezicht wordt gescanned en dus vervolgens wordt besloten of je door mag lopen. Gelukkig was dit bij ons beide het geval.
Natuurlijk wordt mijn enthousiastme niet helemaal gewaardeerd door de kiosk medewerker bij de gate, ik vroeg aan haar, zonder goede morgen te zeggen, of ze onze gekochte flesjes kon sealen. Antwoord: “ Uhhhh…. Goedemorgen……. Ja dat kan…..” Kan ik verder niet wakker van liggen, ik had mijn antwoord gekregen, en dat is het belangrijkste.
Na een gezellig kletsje te hebben gemaakt met de douanier konden we al snel door Security bij de gate gaan en toen was het eigenlijk al tijd om het vliegtuig in te gaan. Dat was nog een avontuur op zich… 36 H zat ik, naja dacht ik. We zaten heerlijk, totdat we beide naar het nummer keken en er een meid aan kwam lopen, kwamen we er al snel achter dat we niet op de juiste stoel zaten. We zaten op 37, dus snel eentje naar voren geschoven, en na 4 minuten kwamen we er achter dat we er nog 2 naar rechts moesten. Dus na een hele stoelendans te hebben gedaan zijn we eindelijk op de goede stoelen beland. Jammer genoeg wel, want 3 seconden nadat de seatbelt sign uit was gegaan, besloot de jongen voor mij zijn stoel helemaal naar achteren te doen. Heel fijn, ik had nog (letterlijk) 5cm voor mijn benen over. Gewoon niet bewegen en het was allemaal goed. De vlucht is snel gegaan en na helaas was vliegtuigmisselijkheid van Lynn aan het einde was het allemaal goed gegaan.
Op Washington moesten we nog een uurtje of 2 wachten en toen zijn we richting Jacksonville vertrokken. Het kleinste vliegtuigje ooit. Najaa opzich was het vliegtuig niet heel klein, maar we moesten het vliegtuig binnen gaan via een klein trapje, die ze ook hebben bij die privé-jets. En we moesten zelfs buiten lopen richting het vliegtuig ipv door zo’n slurf. Weer een leuke ervaring, met erg geïrriteerde stewardessen.
Toen we in het vliegtuig zaten hadden we echt letterlijk wel een meter beenruimte. Het was echt heel erg fijn. Ik zei meteen tegen Lynn: we moeten niet gaan slapen want dan kunnen we straks lekker slapen. 2 seconden en we waren beiden passed out. Heerlijk, die vlucht duurde maar 3 minuten. Prima…

Thuis heb ik even mijn koffer midden in de kamer omgegooid en na een douche lag ik lekker om 9 uur in mijn bedje. Ik heb echt heel goed geslapen en werd pas om 7 uur wakker. Dat is dus echt heerlijk, het viel me mee dat ik zo lang geslapen had.
Zondag was echt een heerlijk zondag, heel de dag hebben we niks gedaan, het huis schoongemaakt en opgeruimd en ’s avonds hebben we lekker bij Johnny’s moeder chili gegeten. Wat een verwennerij, en we zijn pas net terug. Heerlijk fijn om zo de tijd in Amerika te beginnen en helemaal klaar voor een nieuwe week in 2013.
Maandag 7 januari 2013 was ons eerste dagje school. Ik had er eigenlijk best wel veel zin in. Het vroege opstaan was me helemaal meegevallen, maar daar hielp de jetlag ook wel aan mee. We waren al om 7 uur vertrokken omdat we een nieuw teamgenootje hebben die we de campus moesten laten zien. We hebben haar bij de advising en Financial aid office in de rij gezet. Daar hebben we nog eventjes met haar gewacht ,tot wij zelf naar onze les moesten. Hier hebben we nog heel even staan kletsen en er was ook een jongeman die gezellig met ons mee ging kletsen en ik zal je alvast vertellen, die jongen heb ik overal gezien die dag.
De eerste les die ik had was samen met Lynn, het was een SLS class. Het was echt een hele domme les. Maargoed, het is wel een gezellige klas met een aardige lerares en gewoon een les om lekker te relaxen. Vervolgens ben ik mijn boeken gaan kopen om daarna naar statistiek te gaan. Deze les was erg leuk, ondanks we nog niet gestart waren met de les zelf. De leraar is erg aardig en het was gewoon een goede sfeer. Mijn volgende les hoefde ik niet naar toe aangezien ik het vorige semester al les van haar had gehad, en ik haar manier van lesgeven al ken. Gelukkig heb ik in deze tussentijd heb ik mooi mijn financiële papieren kunnen tekenen en was alles geregeld. Toen we bij de returns van de bookstore in de rij stonden raad eens wie daar weer tevoorschijn kwam, die jongen die we vanochtend hadden ontmoet. En hij zei al, het lijkt wel alsof ik jullie aan het stalken ben. Oh ja we waren hem ook al in de bookstore ook al tegen gekomen. We hebben hierna lekker Lubi’s gehaald. Lubi’s is een broodjes zaak waar we de komende 5 maanden elke dag gratis eten kunnen halen voor lunch of breakfast. Dus dat wordt smullennnn!

Op dinsdag, donderdag en vrijdag heb ik nooit les dus dinsdag heb ik eerst even lekker uitgeslapenen les, uitgeslapen tot 8uur. Mijn jetlag begint gelukkig een beetje weg te gaan waardoor het slapen steeds beter gaat. ’s Ochtends heb ik eigenlijk gewoon een beetje opgeruimd en gerommeld en we zijn rond 2 uur richting training gegaan na gelunched te hebben. Iedereen moest zijn mijl in een bepaalde tijd halen. Ik was best wel nerveus ondanks dat ik over de break veel heb gerend. Maar het was echt heel erg goed gegaan. Ik moest 8.15 minuten halen en ik had het in 7.45 minuten gelopen. Daarna natuurlijk nog even op de track gerend, en het softbal leven is weer begonnen. We hebben nog even wat gepitched, en op een aantal slordigheid foutjes na ging het best goed. ’s Avonds hebben we echt lekker gekookt . Pasta met kip, brocolli, paprika en een Philadelphia pesto saus. Erg lekker en gelukkig leftovers voor morgen.

Woensdag, onze eerste 6am workout. Het was echt heel erg zwaar maar ook wel heel erg lekker om weer te beginnen. En ik had meteen na de workout al spierpijn, ik heb nu al zin in morgen, ik kan vast mijn bed niet meer uit. Lekker naar school geweest. De training was erg leuk aangezien we onze nieuwe jasjes en pakken hebben gekregen!! Ze zijn zo gaaf he, op Facebook staat een foto dus kunnen jullie ze allemaal even bewonderen. Nu zijn we er ook eindelijk cool uit. Normaal zien de basketball spelers er super cool uit met al hun outfits, nou eindelijk hebben wij ook iets te vertellen haha. Na dat we onze leftovers gegeten hadden ben ik eigenlijk meteen mijn bedje ingedoken, ik was al weer doodop. Lekker dat Jetlaggie.

13 uur later ben ik eindelijk wakker geworden, ik gok dat ik erg vermoeid was. We zijn snel naar school gegaan in onze nieuwe jasjes ondanks het hartstikke warm was. Maar dat maakt niet uit, we zagen er cool uit. We moesten even geld brengen naar George om ons mealplan daar van te betalen en ineens kregen we alle aandacht van alle atleten. Welke sport doen jullie en ook werden we inneens gegroet door iedereen en alles. Heel erg leuk al die aandacht. Natuurlijk hebben we heerlijk gegeten bij Lubi’s en ja je raadt het nooit hoor, die jongen stond voor ons in de rij en hij zo, ik vind het een beetje eng nu hoor. Het lijkt wel echt of ik jullie aan het stalken ben. Nog eventjes gekletst en na de lunch lekker hard getraind. Vandaag is het 10 januari en dat betekent dat we voor het eerst weer op het veld mogen trainen en we hebben er ook goed gebruik van gemaakt. We hebben wel 3 uur getraind en het ging best wel prima na zo’n lange break.

De vrijdag was niet heel anders, een beetje huiswerk gemaakt en getraind. De training ging al een stuk beter en iedereen was er gewoon lekker weer helemaal bij en het ging gewoon weer super goed. Slaan ging ook echt bij iedereen veel beter vandaag, en ook bij mij ging het erg lekker. Pitchen was ook fijn vandaag, aangezien we morgen een wedstrijd hebben we alleen longtoss gedaan en dat was prima.’s Avonds hebben we lekker taco’s gegeten en EINDELIJK de auto gewassen. Ik zal eerlijk zeggen dat dit pas de eerste keer is sinds we hier zijn… dus dat betekend nog nooit gewassen in 6 maanden hahaha. Hij was dan ook echt heel erg vies.

EINDELIJK is het zaterdag en hebben we onze eerste intersquad wedstrijd. Dit houdt gewoon een onderling partijtje in eigenlijk. Het was erg leuk om eindelijk weer in wedstrijdvorm te spelen. Het pitchen ging best aardig, na een lange tijd niet buiten te hebben gepitched. Iedereen sloeg erg goed en de pitching was ook erg goed dus ik heb echt goede hoop. Na lekker in het zonnetje de wedstrijd te hebben gespeeld hebben we bij Lubi’s in het zonnetje onze heerlijke TunaPita gegeten. Yumyum, life is good.
Na een heerlijke lunch hebben we de auto nogmaals gewassen maar nu gewoon bij een carwash. En hij is me toch mooi schoon….. Ik dacht dat de auto crème kleurig was, maar hij is dus gewoon wit en dat is toch wel heel erg dat je dat eerst niet kon zien… Thuis hebben Lynn en Alena de auto nog even uitgezogen en toen leek hij wel weer als nieuw!
’s Avonds zijn we lekker bij Red Lobster gaan eten, met Alena’s moeder. Dat was echt heel erg lekker. Ik had allerlei garnalen en de anderen hadden ook lekkere dingentjes. Ja, in Maart zal daar dan ook gegeten gaan worden… Kijk er nu al naar uit. Wat was vandaag een heerlijke dag; Zon, softbal en gezelligheid.

Om 9 uur was ik helemaal ready om al mijn huiswerk voor morgen af te maken. Het is namelijk BEACHDAY! We gaan lekker met Alena’s mam, haar zusje en de kids naar het strand. Rond 12 uur waren we ready to go, even snel een pita gehaald en off to the beach. Het weer was warm, maar wel bewolkt dus een beetje fris op het strand maar tot een uur of 4 was het heel erg goed uit te houden en was het gewoon fantastisch fijn. Lekker genieten , lekker mensen kijken en gewoon lekker in het zonnetje zitten. Ik denk dat als ik later een hoop geld verdien, ik een huisje in Florida om te overwinteren. Wat is het fijn hier.
’s Avonds heb ik eigenlijk de hele avond mijn blog zitten schrijven om weer een beetje on track te komen en jullie mijn eerste weekje te vertellen.

Het was even wennen om weer in Amerika te zijn en wist ook niet of ik hier wel wilde zijn. Maar na 1 dag was dit gekke gevoel al weer omgeslagen en heb ik een geweldige week gehad. Het gevoel is weer zoals voorheen, wat is het fijn hier en wat ben ik aan het genieten.
Ik hoop dat ik jullie een beetje heb mee kunnen laten genieten met mijn verhaal.

Succes met krabben als je dadelijk de deur uit stapt ,

Veel liefs,
Marjolein #13

(P.s. Inderdaad, jullie missen ongeveer 10 weken verslagen, maar die komen later nog een keertje. Mijn Thanksgiving verslag is bijna klaar dus die komt ook snel…)